کار درمانی
کاردرمانی
کاردرمانی یکی از روش های کمک به بیمارانی است که دچار اختلال در سیستم حرکتی بدن شده اند . این بیماران با کمک متخصصین آشنا به امر کاردرمانی مورد مداوا قرار می گیرند .
کاردرمانی در هجده میلادی به صورت گسترده رواج پیدا کرد. در این دوره تاریخی ، بیمارستان‌ها شروع به استفاده از هنر کاردرمانی جهت کمک به بیماران دارای اختلال حرکتی کردند . بدین صورت که از طریق انجام انواع فعالیت دستی مانند نقاشی کشیدن ، انواع کار طراحی و ساخت کاردستی و همینطور کار با قیچی به افرادی که از لحاظ حرکتی مشکل داشتند ، کمک می‌کردند . انجام این تمرینات حرکتی روی جسم آن ها تاثیر مثبت می گذاشت و آنها را از لحاظ روحی و روانی نیز در سطح مطلوب تری قرار می داد.
مدت زمانی بعد از شروع این دوره در مؤسسات سلامت روان نیز از کار درمانی استفاده شد . کاردرمانی در این مراکز و موسسات بر روی بیماران نتایج بسیار خیره کننده ای بر جای گذاشت . بیماران با انجام فعالیت های روزانه سلامت تر و خوشحال تر مه نظر می رسیدند . کارهایی مانند نظافت ساختمان ، نگهداری گل و گیاه در باغچه و گلدان ، ساختن کار دستی و… .
نتایج به دست آمده از مشاهدات موجود متخصصین را تشویق کرد تا در فعالیت‌های موثر کاردرمانی شرکت کنند . موسسات روز به روز رونق بیشتری پیدا کردند و هر کدام صاحب سبک شدند .
در سال ۱۹۱۷ میلادی گروهی از متخصصین امر در آمریکا ، انجمن بین المللی کاردرمانی را بنا نهادند .
تمرکز اصلی انجمن در زمان شروع به کار بیشتر بر این بود که به احیا و توانبخشی سربازان آسیب دیده در جنگ جهانی اول کمک کنند . سربازانی که چه به لحاظ جسمی و چه به لحاظ روحی آسیب های سختی دیده بودند .
کاردرمانی یا اکیوپیشنال تراپی (Occupational Therapy) یکی از شاخه های علم توانبخشی است که به عنوان یک رشته درمانی تمامی ابعاد روحی ، روانی و جسمی بیمار و تاثیرات محیطی که بر روی عملکرد فردی و اجتماعی فرد بیمار اتفاق می افتد را در نظر می گیرد و سپس با ارائه تکنیک های خاص درمانی متناسب با شرایط فرد بیمار ، نسبت به درمان ایشان اقدام می نماید . این تکنیک ها در مواجهه با بیماران مختلف با توجه به مناطق آسیب دیده می تواند متفاوت باشد . این مسئله به نظر کاردرمانگر بستگی دارد . هدف کاردرمانگر بازیابی عملکرد نقاط آسیب دیده و همینطور اینجاد شرایط مثبت روحی و روانی در فرد بیمار می باشد .
به عنوان نمونه به فردی اشاره می کنیم که دچار سکته مغزی شده است . در این مورد با توجه به وسعت ضایعه ای که در مغز و اطراف آن یعنی ناحیه مخچه اتفاق می افتد برخیاز مهارت های حرکتی و گفتاری بیمار مبتلا به سکته مغزی از دست رفته است . این اختلالات حرکتی و گفتاری باعث می شود فرد بیمار در انجام برخی از فعالیت های روزانه چه در زمینه زندگی شخصی و چه در زمینه کاری و همینطور سطح ارتباطات خانوادگی و اجتماعی دچارمحدودیت و افت روحی و روانی شود . مجموعه این عوامل دست به دست هم داده و می تواند باعث بروز مشکلات دیگری از جمله از دست دادن اعتماد به نفس فرد مبتلا به سکته مغزی و افسردگی حاد و گوشه گیری از اجتماع شود. کاردرمانگر با انجام تکنیک های خاص می بایست چه از لحاظ جسمی و چه از لحاظ روحی و روانی فرد را آماده بازگشت به اجتماع و محیط پیرامونش نماید .
کار درمانی به عبارت ساده به بهبود عملکرد بدن کمک می‌کند . این عملکرد می تواند در خانه یا مدرسه یا محل کار نمود پیدا کند . در اکثر موارد که آسیب فیزیکی حادث شده باشد فیزیوتراپی و کاردرمانی به طور همزمان مورد استفاده قرار می گیرند . برای مثال ، افرادی که عمل جراحی ارتوپدی انجام داده اند ، همزمان هم کاردرمانی و هم فیزیوتراپی را انجام می‌دهند.
متخصصین امر کاردرمانی از فناوری های تطبیقی برای بهبود هر چه سریع تر فرد آسیب دیده بهره می‌برند . به طور مثال شخصی که به‌تازگی تحت جراحی تعویض مفاصل لگن یا ران قرار گرفته است ، در حین انجام درمان و تمرینات نمی‌تواند از کمر به پایین خم شود. بنابراین ، متخصص کاردرمان به فرد آسیب دیده یک جوراب مخصوص می‌دهد تا به کمک ابزار تطبیقی که شبیه یک لوله است که به دو سیم بلند متصل است ، راحت تر جوراب‌های خود را از پا خارج کند و به این شکل اصلا نیازی به خم شدن نخواهد داشت . البته این فقط یک مثال ساده از ابزار تطبیقی بود که در اینجا عنوان شد .
هنرجویان عزیز در دوره های آموزشی هنر کهن با تکنیک های خاص رشته پرطرفدار کاردرمانی و نحوه شناخت بیمارانی که نیاز به کاردرمانی دارند آشنا خواهند شد . در پایان دوره به هنرجویان مدرک معتبر اعطا خواهد شد .
